Masumluktan çalarken gözlerin,
Parçalanmıştı duygular bütünü,
Hissiz duvarların yoktu kokusu,
Manzara acıya çalıyordu,
Tekmeleniyordu huzur,
Yenen ekmeğin tadı kaçmıştı.




Aranılan sevgiler,
Kapalı kapılar ardındaydı artık,
Mutluluk bir yanan,
Bir sönen, lambalara dönmüştü,
İstikrar yoktu.




Yolun sonu görünmüştü,
Çile ötüyordu,
Karga sesliydi.
Bereket tanrısı
Yakınlarda görünmüyordu.




Mutluluk uzak diyarlarda artık,
Alıp getirmek yürek ister,
Kol dayanmaz,
Kalp dayanmaz,
Renkler kör olur,
Gönül acılardan arınamaz.





Şiirler tutukluk yapıyor,
Dağlara küserken güneş,
Ayıp yazıyor gökyüzüne ay,
Sessizlik karanlıkla birlikte yürüyor,
Çileler de ne ruhlar çürüyor.






Mektuplar ıslak,
Ağladı mı yoksa
Güzel gözlerin,
Ben değmem bir damlasını,
Hep isterim;
Işıl ışıl olmasını...




Gerçekler hep seni sevdiğimi söyler,
Lakin gidişim;
Seni sevmemekten değil,
Mecburiyetten.
Ayrılıklar da göğsünü çileye yaslar...





Acılar,hüzünler,çileler balondur;yapmamız gereken küçücük bir mutluluk iğnesi batırmak.



Binalarda; kadın gibi güzel yapılmalıdır.



Kadın hayatımızda ki ;en güzel estetiktir.




Hoşgörü ;cepteki paraya benzer,onunla her şeyi satın alabilirsiniz.



Güzel bir kadın nimete benzer;herkes karşısında saygıyla eğilir.



Sözün;kendindir.



İnsanın bir hedefinin olması;onu gerçekleştiremese bile güzeldir.




Sanatsız bir toplum;havası inmiş lastiğe benzer,’’onunla yol alamazsınız.’’




Sevginin;dini yoktur.’’Sevgi din seçmez.’’




16.o5.2o13 Erdemli

Mersin Saat.22.O5