Gecenin,kurşuni karanlığı
düşerken yüreğimin ortasına
dağılıyorum
çığlık çığlığa gece yarıları
bakıp gözünün içine karanlığın
bağdaş kuruyorum
ağlamaklı bir türküde
uçurum kıyılarına
uzak patikalardan gecen çocuklarla...

aydınlığın kavgasında yiğitti, direnc,
gözlerinde direne direne
kaldırırdı ayağa umudu
Anıların sırdaş bir kalemin ağzında öyle incinsede
Dili varmazdi söylemeye
Tanrı tek tek söndürdüğünde
bütün ışıklarını..

boğuldu sularda zamanın çirkin yalnızlığı
Gecenin umutsuzluğu
kan ter içinde bıraktı çaresizliği
Kaç mendil düştü
kurutmadı gözyaşlarını acıların...

Avuç avuç,
isyana gömüldü gülüşleri
külün siyahı savruk,
ateşin mevsimi soğuk,
Öptü ansızın uykularından
Tanın kızıllığı içinde
yıldızları avuçlayıp
döktü hasretin gri yüzüne
biraz dağ yeli gözlerinden
biraz kekik kokusu saçlarından gönder
mola verdiğimiz her koyakta koklamak için..

A.ALKIS