Bir zamanlar bende küçük çocukdum
Yoktu anam babam ben çok yoruldum
Çok yaktılar canımı şimdi kül oldum
Koydu o şerefsiz beni sağken mezara


Süslü şiir yazmasını iyi bilirim
Yaşarken gülmedi bana kaderim
Yazan kalemimdeen sual ederim
Var bir lokma ekmeğim şükür ederim


Anasız kalan kuzu. gibi ağlarım
Viran oldu mor çiçekli bağlarım
Yoktur dermanı şimdi cansız kollarım
Can kalmadı hissetmiyor parmaklarım



Çaresiz derdime derman ararım
Her yerden şifa medet umarım
Kalem tutmaz oldu artık kollarım
Bir bir kırdılar. benim dalımı



Herkesin derdi içinde gizli
Kimse bilmez kimsenin derdini
Kimi menfaat için satmış şerefini
Herkes yaptığına hesap verecek



Birgün topraga sende düşersin
Ne ekersen bilki onu biçersin
Dile allahdan hayırlı versin
Geç kalmış olma doldur tesdini


Kamil KARAAĞAÇ:26:07:2016 -203