:)
Bugün paylaştığınız (dün de olabilir, emin değilim tarihten) yazınızla fark ettim sizi. Sonra biraz daha derinlere dalıp eski yazılarınızdan bazılarını okudum.
Ve hepsinde şunu düşündüm; "böyle bir cevher, nasıl bu kadar az rağbet görmüş!"
Okuduklarımdan çıkardığım kadarıyla, övgüye ihtiyaç duymayacak kadar tevazu sahibisiniz (Alzheimer duymasın!:)) ama yine de insanın diğerlerine "yahu hiç mi görmediniz, bi ses verseydiniz, alooo!" diye hesap sorası geliyor:) (buradaki "insan" benim, yanlış anlaşılmasın)

En çok papatyaları severim ben... zarif, gösterişsiz, ama bir o kadar da güzeldirler. Herkes görmez, fark etmez o güzelliği. Yazdıklarınız bana papatyaları hatırlattı.


Kendi adıma, edebiyat şöleni için size teşekkür ederim. Sayfanızda yolculuktan çok keyif aldım ve devam edeceğim müsaadenizle...