Yüreyim sevgiyle döyünmeseydi,
Belke de men şair olmazdım indi.
Taleyim daşlara tepinmeseydi,
Belke de men şair olmazdım indi.

Görüşüb ayrılıb, sevib sevilmek,
Çataraq arzuya murada yetmek,
Eger bilmeseydim sevmek ne demek,
Belke de men şair olmazdım indi.

Çox acı çekmişem yoxdu derk eden,
Kederden dünyanı çoxdu terk eden,
Olmasaydı qelbi daş tek berk eden,
Belke de men şair olmazdım indi.

Zerif duyğulara yumsaydım gözü,
Qelbimde qalardı qelbimin sözü,
Olsaydı dünyanın yegane üzü,
Belke de men şair olmazdım indi.

Min hayel dolaşıb yazdım bu şeri,
Getdikce üzülür qelbimin teli,
Qelbe axmasaydı mehebbet seli,
Belke de men şair olmazdım indi.

Doludur üreyim, yazacağam men,
Şerimle zirveler aşacağam men,
Bilseydim şam kimi yanacağam men,
Belke de men şair olmazdım indi.

Qelbimde qem keder yığılmasaydı,
Taleyim daşlara çırpılmasaydı,
Çırpılan taleyim qırılmasaydı,
Belke de men şair olmazdım indi.

Bu acı heyatın içindeyem men,
Bilmirem güzlerim dolubdur neden,
Görseydim sonumu men evvelceden,
Belke de men şair olmazdım indi.

Baba Seba / Abilov