YİNE AKŞAM OLDU SEN NERDESİN BOLU GÜZELİ

Akşam oldu yine güneş dağları aşıp kaybolduğunda gözlerin aydınlatacak gecelerimi..
Yine hasretin yakacak yüreğimi ellerim arayacak tutmadığım ellerini yine akşam oldu sen neredesin bolu güzeli..
Alışamadım sensiz yalnızlığa gece olunca da kaybolurum kendi yalnızlığımda..
Aniden sol yanım acır hançer saplanır yüreğime gözümden yaşlar süzülür yüzüme..
Dilim lal olur söyleyemem artık bir kelime yakar hasretin yalnızlığımda çoğalır özlemlerim yine akşam oldu sen neredesin bolu güzeli..
Terk etmek isterim bolu sokaklarını bolu sokakları karanlık kara boyanmış ayaklarıma pranga vurulurmuş..
Esiri oldum loş sokakların uzaklar daha da uzak gözükür sensiz gözüme…
Adımladığım sokaklarda dönüp bakarım arkama..
Düşünürüm hayallerimi ne hoş hayallermiş derim kendi kendime sahi yine akşam oldu sen neredesin bolu güzeli..
Gözlerimi dikerim tavana düşlerim gecelerce saçının her telini o cennet gözlerini..
Öpmeye doyamadığım dudaklarını gamzeler açtıran gülüşlerini sevgi dolu yüreğini koyarım başköşeme…
Ne yüreğimden ne de hayallerimden sensiz gidemem bir adım öteye
yine akşam oldu sen neredesin bolu güzeli..
Sana olan sevgimi, özlemlerimi, hasretimi dizelere dökmek çok zor çünki ben hiç ben de değilim..
Kalemim susmuş yazmaz artık aklım sen de seni anlatacak sözcükler yok olmuş sözlüklerden..
Kim bilir suskunluğum yalnızlığıma belki ağlayan geceme sensizliğe avaz avaz çıkan hıçkırığım..
Artık senin mutluluğuna dualarım yanımda sen yoksun diyeydi isyanım yine akşam oldu sen neredesin bolu güzeli..?
İsmail KARABELEN_12.12_2015