Sarıl bana insanlar çok kötü
Bırakma beni yad ellerde
Gel otur yanıma seyre dalalim
İzleyelim seninle gökyüzündeki
Mavilikleri
Dalalim martıların uğultulu cigliklarina
Yeter ki bırakma beni
Acımasız insan topluluğuna..
Belli belirsiz vakitlerde beni bırakma
Zamanimiz kısıtlı..
Kısıtlı bir ömrün bekçileri olarak.
Senin sarilmana ihtiyacım var
En çokta gulusune.
Gel otur yanıma bir yanım eksik
Sensiz hiç tam olmadım
Hep bosvermislik le yasayiverdim
Benimle boş verir misin
Yoksa beni vefasız insanlara mi
Emanet edeceksin..
Oysa bilirsin ki seni en zor zamanlarda
Bile sevdim..
Bu aralar oğuz atayla çok
İlgilendim canını sıkma
Bir oğuz Atay kadar bana lazımsın
İkinizle hayat buluyor vurdumduymaz hallerim
Cekilmez tavırlarım bile sizinle çekilir hale geliyor
Hatırlıyorsun değil mi seni
Oğuz atayin romanindaki kelimeler de sevmiştim
Galiba anlayamadin neden böyle olduğunu
Ben de cozemedim ama en çok sen
Onun dizelerinde hayat buluyorsun
Bir sürü şair varken neden onu
Sectigimi de merak ediyorsun galiba
İkimizde vedalardan korkuyoruz
İkimizin hayalinde bir kahraman var
Onun kahramanı olric
Benim ki sen
Onun ki hayal
Benim ki gerçek
Aramızdaki ufak bir fark..
Maviliklere uzanan asiligiyle..
Dedim ya sarıl bana insanlar çok kötü
Ve ben hala sensizim..