Zebun ettin ömrümü bu karanlık dünyada
Biçareyim sayende başa çevirdin felek
Kudretim kifayetsiz umutlarım hülyada
Beni her oyununda tuşa çevirdin felek


Umut ekip baharı bekliyorken bu garip
Dört mevsim hicran dolu zemheriden muzdarip
Her gece düşlerime siyah perdeler gerip
Yine ilkbaharımı kışa çevirdin felek


Neyi arzu ettiysem ıraklara savurdun
Hengameli yollarda elim, yüzüm kavurdun
Zalim’e af çıkarıp bana kelepçe vurdun
Yaptığım planları boşa çevirdin felek


Kime derdimi desem devalarım imkansız
İliklerim kurudu azalarım hep cansız
Sararmış cemalim ki; yorgun beden dermansız
Nereye oturduysam yaşa çevirdin felek


Kısacık bizar ömrüm elem keder içinde
Prangalar vurulu yaşadığım bu inde
Hayaller aleminde huzur bulduğum günde
Düşümdeki vuslatı kuşa çevirdin felek


Ciğerimde ki ateş yüreğimdeki sızı
Diyar diyar göçerim yeter ki gitsin izi
Geçirdikçe gönlümden bilinen gerçek gizi
Mor sümbüllü bağları taşa çevirdin felek

Nuh Comba

Dost Kalemlerden

bende gülmek isterdim neyim eksikti elden
hep acı sözler duydum zalim kemiksiz dilden
nem kapar oldum şimdi azıcık esse yelden
bu aciz bedenimi leşe çevirdin felek...mine küçük