Gözlerim efkârı döktü tunaya,
Ağladıkça seni andı yüreğim.
Al gönlümü götür nazlı sunaya,
Sanki volkan düştü yandı yüreğim.


Var git ölüm var git! Zaten döküldüm.
Sabrede sabrede artık yıkıldım,
Damarlar kurudu gayrı büküldüm,
Gam ile kederle yundu yüreğim.


Nicedir beklerim haberi gelmez,
Körpeymiş sevdiğim selamı almaz,
Acemi bülbüller gülünü bilmez,
Gül diye dikene kondu yüreğim.


Gül bağda açmayı günden öğrensin,
Güzeller gülmeyi senden öğrensin,
Aşıklar yanmayı benden öğrensin,
Zemheriyi Temmuz sandı yüreğim.


Davulla zurnayla versinler gayrı,
Düğünü meydana kursunlar gayrı,
Bir kurşunla beni vursunlar gayrı,
Kendi ataşında söndü yüreğim.


Başımı sevdaya saldım ağlarım,
Hançerle siğneyi deldim ağlarım,
Kendimi kendimde bildim ağlarım,
Ağlarken gülerdi şendi yüreğim.


Bakınca benzerdi huma kuşuna,
Akçe kızın kurban mercan dişine,
Alyanak altında beyaz döşüne,
Yatamasam bile onda yüreğim.


Gençliğimi hüzne, gama buladım,
İhtiyar gönlümü dertle suladım,
Felek kuyruğunu çarka doladım,
Yoruldu, kırıldı,dindi yüreğim.

HARUN YILDIRIM