Âsi Serçem,
Şimdi deniz mavisi düşler zamanı

Saçak altı bir ıslanmışlığın hüznü barınır ellerinde
Kimsesiz çocukların
Susuzluk,heceler kendini bir bardak soğuk suda
Bir adım yalnızlık koşar güz türkülerinde
Kıl çadırlar ısınır nefeslerin buğusunda
Bir gelin ağlar yağız bir delikanlının gözbebeklerinde
Bir alevin ayağı incinir gönülde
Ve Sen mahmur uykuları kovalarsın göz kapaklarında
Benimse,dikenli teller gibidir sensizliğim:
Kendini kanatan…

N’olur !
Beni bende tüketecek
Bir alevde sen yakma gönlümde

Yoksun
Islığımın çocukluğunda kayboldum
Hükümsüzüm

Ey vefâsız !
Ben mırıldanırken sevdaya dâir sözler,
Zâyi olmuş zamanda tüketiyor kendini şarkılarda
Besteler dayanmıyor kırık notalara

Buz kestim
Kayboldum gecede
N’olur deniz mavisi düşler/im/de bul,
Ve maviye boya beni !


Mavi kelebeğim,
Beni bir suskunun içine hapsederek
Umarsızca çekip gittin
Sen,gül !
Sen gül ey vefâsız !
Gül !
Ben ağlamaları kendime sakladım

Şimdi gözlerimi açsam,
Ve sen bir çığlık gibi düşsen yanıma
Kanatsan lâcivert gecemi
Kurtarsan sensizliğimden
Uçursan beni kanatlarının altına alarak
Mavi göl manzaralı dağ kulübemize

Heyhât
Yoksun !
Oysa bende ne çoksun

Issızlığın sessizliğinde kendime sarıldım


………12:17/ suskun bir cumartesi /02.07.2016