0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
787
Okunma
Bu ağacın bağrına kızılca bir kor düşmüş
İçi yanık anayı, hatırlattı bir anda
Feryad figan sesleri yedi kat arşı aşmış
Böyle zulüm bir daha, görülmedi cihanda
Kurdun, kuşun, böceğin, karıncanın yuvası
Koca orman tutuşmuş, alev alev yanıyor
Bundan öte zulüm yok cehnnemdir sonrası
Yüreğim parçalandı, bin yerinden kanıyor
Bir ceylan, yavrusuyla çaresizliğe mahkûm
Yakaran bakışları sessiz bir çığlık gibi
Bize küskün bakıyor, öyle ürkek ve suskun
Adeta sensin diyor, bu vahşetin sebebi
Yüzler semaya dönük duaya durmuş dallar
Yanan ateşi gör de, sesimi duy Allah’ım
Bir daha hiç tutmasın çakmağı çakan eller
Hesabını bir sor da, yerde kalmasın âhım
