Görünmez bir el seni hep kollar
Rüzgar gibidir eser de yüzüne vurur
Dur der için deki ses de nafile benlik
Ondan önce şaha kalkar
Ey ruhumun ilacı gönlümün sıcağı
Beni benden al ,alda senle sar
Kalbimi soğutan her şeyi sil
Beni senle sar ısıt
Vermiyor bu dünyanın hiç bir şeyi tat
Senle kalınca gülüyor bu yüz
Senle bir olunca geliyor huzur
Al beni senle yoğur ,şah damarımdan
Yayıl tüm benliğime düşünceme
Sil bu dünyadan ne verdilerse benliğime
Senden geleni sevdayla kucaklarım
Beni senle sar,senle uyut ve uyandır.
Kalbimdeki sevdayı karartanlara aman verme ne olur.
İnsanım benim de nefsim var
Ben de zayıfım ,sevgi denen duygunun önünde,
Biliyorum saf değil kirlenmiş bu dünya da her şey
Beni çocuk olan içimde ki saflıkla kucaklaştır.
Safça sevdiğim ,güvendiğim güzelliklerle sar
Kapatamıyor öyle görünse de hiç bir şey
Kızsam da yıkıyor içimde ki sevgi yine
Güzel ve hoş geliyor bana onunla sarılmak
Yalnızlığım da o duyguyla arkadaş olmak