0
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1058
Okunma
Dilsiz sözlerin
sessiz yalnızlığı çöker akşamlara
Sokakların sisli varoşlarında
paslı olur sabahları
Gün ağarmaz
Uluyan;
çakal seslerinin ellerinde zaman
sararmış mevsimlerde
Zaman şakağıma vuruyor
yanım sıra düsen çocuk yüzlerinde
Öyle baskınki çığlıklar
insanlığın aşkı,
yaşamın kutsallığı
Soğuk rüzgarların uçurum şafaklarında
Mayın tuzaklarında,
sürgün sevdalarında
Bir lotus çiçeği gibi
kirlenmeyecek kadar soyludur.
Yarım kalan bir sevdadır
Mavzer yatağında kurumaz acılar
Karanlığı yarıp gelir
Bir derin nefeste
Buz susuzluğunda
Öfkeyi bileyen çığlıkla
A.ALKIS
5.0
100% (1)
