0
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1003
Okunma
Menekşenin hikâyesi,
Çok uzun yıllar önce iki kır çiçeği birbirlerine aşık olurlar. Her bahar diğer çiçekler gibi onlarda açıp güneşe merhaba derler. Fakat bir bahar başlangıcı bu çiçeklerden biri diğerine;” Biz diğer çiçekler gibi bu bahar açmayalım. Kışın ortasında herkesin soğuktan kaçtığı karlı günlerde açalım ki bütün doğa bize ait olsun” der. Ve ikisi de o bahar açmamaya karar verirler. Biri açmak için kışın gelmesini ve karın yağmasını beklerken, diğeri o yaz açar. O gün bugündür karda açan ve sevgilisini bekleyen çiçeğe kardelen, sevgilisini yarı yolda bırakan çiçeğe de hercai menekşe denir. İşte bu yüzden hayırsız sevgiliye hercai diye hitap edilir.
Menekşe
Delice bir sevdanın
İzi var üzerinde
Hüzün veriyor adın
Kökleri çok derinde
İster mavi ister mor
Sadakattan uzaksın
Seninle yoldaşlık zor
Kurulu bir tuzaksın
Yarı yolda bıraktın
Can dostun kardeleni
Gönül evini yıktın
Seni candan seveni
Hani bir söz vermiştin
Kışın açalım diye
Yayılıp serpilmiştin
Yaz ortasında, niye
Hercaisin öyle kal
İstediğin dîl’e git
Ne kimseyi derde sal
Ne kar içinde üşüt
5.0
100% (2)
