Yolumu kaybetmiştim
Kendimden vaz geçmiştim
Sanki tufanlar kopmuştu
Yuvasız kuşlar gibi
Kendimi öksüz
Kimsesiz zannetmiştim.

Umutlarım yıkılmıştı
Yarınlarım kararmıştı
Yerle yeksan olmuştum
Yıkılmışlar sanki beni anlatmıştı.

Işte böyle bir hayatım vardı
Tabi bunada hayat deniliyorsa
Yaşıyordum güya yaşamak buysa
Ah içindeydi hep zavallı kalbim
Bu nasıl bir hayatsa.

Seni gördüm yıllar sonra
Kendimi gördüm sana baktıkça
Gönlüme neşe oldun
Tos pembe oldu herşey bir anda.

Sana kavuşmadan
Kaybetmek korkusu oluştu yüreğimde
Bir sen sadece sen ol gönlümde 
İnan
Mal mülkün değeri yok gözümde
Bir sen ol hayatımda,
Belki mutlu olurum sayende.


Aklım fikrim hep sende.!
İsmin günüm gecemde.!
Şükrediyorum bu günlere.!
Ebedim ol mutlu olayım sayende.!

Şimdi senden dileğim
Ya tutma ellerimi
Yada bir ömür bırakmayalım birbirimizi
Sen sev
Ben seveyim seni
Kıskansın herkes bizi.


Dünyam ol
Sevdam ol
Gönlümün prensesi
Yüzümün nuru
Duam ol.