Güzellik yüreğinden akıp giden
Duymayandır insanı mahfeden
Dil yeter mi ki
İnsanı kahreden...

Yeter ki sitem etme yeter
Özlemle damlayan gözyaşlarına
Kıyısında denizin, vuslatı bulmuş
Sanırım sonra mutlu olmuş...

Dilerim sen de bir gün mutlu olacaksın
Senin de gözlerin göğe değecek
Yoksun kalıp sevdan boyun eğecek
Seveler sevdiğine erecek
Gerçek seven bir yere gitmez...

Kanatlanıp uçasın gelir
Ferhat gibi dağları delesim gelir
Gül olup gönülde, açasın gelir...

Günlerdir yüreğim ağlar
Hasretim ciğerimi dağlar
Halimi bilirsin içerim yanar...

Ben yandım içimde senin hicranın var
Şu karlı dağın ardında gurbetlik var
Viran oldu uzunca bağlar
Neredesin ey güzel sevgili ey yar
An gibi geçiyor sensiz bu günler diyar diyar...

Aşkın her hali anlamsız şimdi
Oysa ki bir ömür bitti
Kabusa döndü yıllar
Ömür yeter mi hala bilmem...

Behçet Bük 1455/17.6.2016