Soğuktu her kış
Titrerdi bedenim
Isıtmazdı eldivenler
Buz tutan parmaklarımı
Ta ki elini tutana kadar
Sevdim sevildim
Sonra bir yüzük taktın parmağıma
Ama biliyor musun
Bu ele en çok sen yakıştın

Aklımda mıh gibi çakılı adın
Günüm de neşe günüm de huzur
Yüzüme mutluluk nuru düşüren kadın
Ne olur karşımda bir ömür dur
Hayatın anlamı sabah umudumsun
Bir kahvaltı kadar sıcak
Öğle uykusu gibi tatlısın
Biliyor musun
Bana ne verdiğin gümüş yüzük
Ne de oltu tesbihi
Onlar değil bana yakışan
Senin bakışın senin yürek yakışın
Senin sesin senin ellerin
Bana uyan bana yakışan yalnızca sensin

Masamızı aldık koltuklarıda
Çatal bıçak da tamamlanınca
Ayna da kendinle bakıştın
Ne aldığımız kilimler
Ne diktirdiğin perdeler
Ne duvara astığın tablolar
Ne de köşede ki çiçekler umrumda
Birtek sen güzelsin bir sen özel
İşte bu yüzden
Bu eve en çok sen yakıştın

Azaptar