GÜNEŞ GÜNÜ TERK EDERKEN GÜNÜN BİTİŞİ HÜZÜN VERİYOR,
YORGUNLUK BEDENİ SARIYOR SANKİ ANSIZIN,
SONUNDA GECEYE YASLANIYORUM GÜNDÜZE İNAT.
OYSA OYSA DÜŞÜNÜYORUM....
ÖMRÜMDEN BİR GÜN DAHA EKSİLDİ, HÜZÜNLENİYORUM.
GÜNÜN YAŞANMIŞLIĞINA SEVİNMEK VARKEN HÜZÜNLENİYORUM.

YARINI KARŞILAMAYA HEVESLENİRKEN BİTECEĞİNİ BİLE BİLE
BELKİDE YENİ GÜZELLİKLER YAŞAYACAĞIM DİYE.
İÇECEK SU, YİYECEK NAFAKA AKLIMA BİLE GELMİYOR, NEFES ALMAK VARKEN..

GECEYE YASLANIYORUM GÜNÜN HÜZÜNLERİNİ ATMAK İÇİN, BELKİDE UNUTMAK İÇİN
YA YARIN, YA YARIN NE OLACAK, YAŞANILACAK BİR DÜNYAYA MI
YOKSA KULAKLARIMIZA BEYNİMİZE DOLDURDUĞUMUZ...
HAYAL ETMEK İSTEMEDİĞİMİZ BİR DÜNYAYA MI.

YASLANIYORUM İŞTE BAZEN MUTLULUĞA BAZENDE UMUTSUZLUĞA
RESİMLER ÇİZİYORUM GÜLEN GÜNEŞİ, GÜLEN İNSANLARLA DOLU TABLOLAR ÇİZİYORUM
SABAHIN IŞIKLARINDA ARIYORUM O YÜZLERİ....

YASLANIYORUM İŞTE UMUTSUZLUĞA, UNUTULMUŞ YAŞAMLARIMIZA.
OYSA HEPİMİZ RESİMLER ÇİZİYORUZ..
GÜLLÜ, ÇİÇEKLİ, HUZURLU. ÇİZİYORUZ ÇİZİYORUZ.
ÇİZMEK YAŞAMAK DEĞİLSE NEDEN ÇİZİYORUZ.

YASLANIYORUZ DÜŞÜNDÜKLERİMİZE, DÜŞLERİMİZE, GELECEĞİMİZE YASLANIYORUZ.
DEVRİLMEYE RAMAK KALSA DA .....

GECEYE TUTUNUYOR, KENDİMİZLE BAŞ BAŞA KALIYORUZ. KENDİMİZE YASLANIYORUZ....