0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1363
Okunma
Bir zamanlar,dünya denilen bir alem kurulmuş
Dünyaya gelen canlılar,sofraya oturmuş
Sofrada olan insanlar,yemekler bulurmuş
Kaşığa gelen;mideyi,gönülü doyurmuş.
O çorbada; yalnız kimine taşlar çıkarmış
Nasibi olan da,elmaslar altın bulurmuş
Hiçbir şey çıkmayanlar da,çok mahzun olurmuş
Kimi de,güzel bir sözle kalbini doyurmuş.
Herkese yemek vardır,kurulan bu sofrada
Kimi tatlıya kalır,kimi kalkar çorbada
Kiminin derdi doymak,kimi derviş olmada
Kimisi olur softa,kimi şeyhin yolunda.
Zaman olur,bu sofrayı kuranda kaldırır
Leylekle canlar gönderen,melekle aldırır
Dünyalar yıkılır,yepyeni bir alem kurulur
Kimisi ateşte,kimisi taht’da oturur...
(14.06.2016)
5.0
100% (1)
