Dünyanın bilinmeyenlerine koşarken,
Babamı çok zaman önce yitirdim erken,
O zamanlar anlamadım yaşım gençken,
Özledim babam seni duayla yad ederken..

Amansız bir hastalık yedi bitirdi seni,
Yaktı geçti acıyla hepimizin sinesini,
Daima duyuyorum o yavrum deyişini,
Göz yaşı ile uğurladık, ebedi haneni..

Ol zaman sonra anladım dediklerini,
Bizim için güzel olsun diye didindiğini,
Doyasıya öpemedim mübarek ellerini,
Saramadım koklayamadım o bedenini..

Bir avuç topraktır, budur akıbetimiz,
Sevecen, iyilik timsali ruhu temiz,
Bizler senin bıraktığın tek eseriniz,
Baba bak gönlümüzdesin, yok kimsemiz..

Bir vefa örneği sergiledin yaşamında,
Hiç olmadın kimsenin hanında damında,
Tüm yaşamınla bir reistin ocağında,
Tam anlayamadım, yaşadığın zamanda..

Devamlı evratlarım der, bize titrerdin,
Bak hala izindeyiz, yaşıyor eserlerin,
Yok, artık o güzel söyleyen dillerin,
İnsanlığa, hoşgörün, sevin idi nasihatin..

Bir yudum suyu ekmeği paylaşırdın,
İyilik için adeta kendin ile yarışırdın,
Her şeyi hoş görür ve öyle yaşardın,
Kısa ömründe hepsini yaptın, başardın..

Amansız bir hastalık aldı seni bizden,
İsyanımız yok, takdir yaratanın izninden,
Dua ve hayırlar geliyor bizim elimizden,
Babam özledim seni, özledim derinden..

Affet bana yaşarken kırdıysam sana,
El açtım dua ediyorum senin için yaratana,
Bizlere hayırlı hizmet için bıraktın vatana,
Allah kavuştursun bizleri o baki mekânda...