0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1056
Okunma
Susma!
Dile gelmeyen öze gelir mi hiç
Yetmez mi bu kara geceler
Bitmez mi;
Boram boram her nefeste içime çektiğim özlemin
Bu yorgun yüreğim
Dayana bilir mi bunca susmalarına?
Nasılda umut ekmiştim kurak toplara
bir damla yağmur
bir tutam sevgiyle yeşersin diye...
Bir sürgünden bir sürgüne
yol almış şimdi aklım ve benliğim
Anlıyorum senide
bir imkansız sevginin esiri olmuş yüreğin
gitmek mi kalmak mı derken
tutunmuşsun susmalara...
Ve şimdi
adı sen olan
titreyen yüreğimde
bir bahar vurgunuyla
yakıyor sol yanımı
buzdan bir parça sanki
nasıl da soğuk ayrılığın güneşi...
Ve benim toprağıma;
gülümseyen ölüm gibi
ne kalacak bizden geriye
bunca yaşanmışlıklar toprak olmuşken...
Susma şimdi yalnızlığın boşluğundayım.
5.0
100% (2)
