Sen hangi ara böyle oldun.
Ne ara bu ihaneti kafaya koydun.
Tek ayak üstünde kırk yalan uydurdun,
Beni elinde oyuncak edip durdun...

Oysa bir zamanlar nasıl da masumdun.
Sana bakmaya,
Adını anmaya kıyamıyordum.
Melekler seni kıskanırken.
Sen bir bakışınla ruhumu okşuyor,
Tam kalbimin merkezine dokunuyordun.

Sen ne ara böyle oldun.
Ben mi göremedim sende ki seni.
Sen mi gizledin bunca yıl öfkeni.
Hangi ara harp ilan edildi,
Ne ara kılıçlar çekildi,
Katlime ferman verildi.
Nasıl da girdin dünyama ecel gibi.
Nasıl da aldın beni benden tereyağından kıl çeker gibi.

Sen ne zaman karar verdin bütün bunlara,
Ne zaman uydun şerden yana olanlara.
Şimdi ben aklıma uyup buralardan mı gideyim.
Yoksa kalbimi dinleyip her şeyi sineye mi çekeyim.
Söyle aşk için kendimden mi vazgeçeyim.
Yoksa kendim için aşkı mı ezip geçeyim.

Ah canımdan öte olan,
Ah ilk sevdam, tek sevdam, son sevdam...
Nedir seni bu hale getiren.
Kimdir gelipte aramıza giren.
Sana beni kötüleyen, aklını çelen,
O güzel gözlümü bu hale getiren.
Onu benden alıp götüren.
O uğursuz günü bize yaşatan.
Aşk dolu sevdamıza bu yarayı açan.
Seni alıp benden kaçıran...

Hangi hayalin peşinden koştun.
Hangi yalana aldandın,
Kime kandın da gittiğin yerde mutluluk var sandın.
Biz et ile tırnak, can ile beden değil miydik.
Biz onca yemini boşuna mı ettik.
Böyle olacaktı da niye birbirimizi sevdik,
Ne diye onca zorluklara göğüs gerdik.

Dert bile bize zevk değil miydi?
Birlikteyken hiç başımız öne eğilir miydi?
Şimdi ne oldu ki bu aşka kıydın?
Hem seni, hem beni bir anda yok saydın.
Ah sevgili ah,
Keşke bize bunları yaşatacağına,
Mezarımda bir avuç toprak olaydın.
Olaydın da o mezarda benimle birlikte kalaydın.
Kemiklerimi böyle sızlatmayaydın...

Celal BAHAR - (#Sevimsizadam)