Bu sokak çok değişmiş, taşlarını çalmışlar,
Kaldırımları söküp, yokluğa bırakmışlar.
Karanlık rüyalarla, akşamı kaynatmışlar.
Umudun kapısında, çok bekledim gelmedin.

Bin bir hayal içinde, dolaştığım sokaklar,
Ayak sesini yutmuş, döşenen o asfaltlar.
Karalara bürünmüş, ruhsuz kalmış çakıllar,
Umudun kapısında, çok bekledim gelmedin.

Geri geri gitmekte, attığım tüm adımlar,
Beynimi kemirmekte, beyaz renkli ışıklar.
Sokak başını tutmuş, akrepler ve yılanlar,
Umudun kapısında, çok bekledim gelmedin.

Söz birliği etmişçe, kızıllaşır şafaklar,
Burda güneş battıkça, kayboluyor yıldızlar.
Anlaşılmaz bir sırla, köpürüyor akıllar,
Umudun kapısında, çok bekledim gelmedin.

Hüzünün soğuğundan, çalınmıyor ıslıklar,
Sarmalamış dört yandan, dikenli sarmaşıklar.
On altı mumla yanmış, söylenmemiş şarkılar,
Umudun kapısında, çok bekledim gelmedin.

Bulutlar kussa bile, ıslatmıyor yağmurlar,
Güneşten kavrulsa da, gitmiyor karanlıklar,
Varlığın yaşasa da, yine sensiz sokaklar.
Umudun kapısında, çok bekledim gelmedin.


Şahin HANELÇİ
29.11.2007
Ortaköy-İstanbul

Fotoğraf Cemile Haşimoğlu’na aittir.("Hüznün Soğuğu" İsmi Ada Marta’ya Aittir.)