Türlük Ağladı

Karlı bir bahar sabahı Türlük ağladı.
Yürek yangına düştü, ayrılık dağladı.
Kara nisan gecesi başbuğumu ayırdı.
Tüm turan eli başbuğuna yas bağladı.

İnletti birlik gücü yeri, yedi kat koca arşı.
Yüreklerde Türlük, dillerde turan marşı,
Önderi ülkücünün, Türk Buğ’larının başı.
Toplumculuğun mimarı, Atatürk’ün yoldaşı,

Başbuğum Türkeş, yeryüzünde Türk’e eş.
Hakkına kavuşurken doğmadı bile güneş.
Gökyüzü döktü günlerce gözünden yaş.
Fikirlerin devlet oldu Başbuğ Türkeş.

Vatan bölünmez, bayrak inmez, ezan susmaz,
Senin Türk milliyetçiliğin ebediyen unutulmaz
Düşüncelerin rehber bize, onsuz hayat olmaz.
Başbuğ Türkeş Turan ellerinde de unutulmaz.


Dokuz ışıkta dokuz çare sundun Türk’e.
Ocaklarda vatan sevgisi verdin her gence.
Seni bağrımıza bastık ebediyen milletçe.
Bölücülüğe geçilmez set oldun erkekçe.

Seni örnek aldı turandaki esir Türk elleri.
Düşüncelerine sahip çıktı, Türklük illeri.
Senle öğrendi vatan sevgisini Türk gençleri.
Sana özendi günümüz bütün Türk beyleri.

Ruhun ebedi şad olsun Türk’ün yüce başbuğu.
Gelenin bırakalım bugün dövünmeyi, yuğu.
Yüceltelim davayı, başbuğumuzun kurduğu.
Yüreklerimizde yaşasın, Türk’ün yüce başbuğu.