gitmeseydin diyorum
kalsaydın
ara sıra sevişirdik
sen kahvaltı hazırlardın
ben gazete ekmek alırdım
biraz sessizlik
sen beğendiğin saati gösterirdin
gazeteden
ben bak bozuk yanlış derdim
ilkin güler
sonra kızardın
almamak için neler yapıyorsun falan
günlerden pazarsa
hadi çıkalım hava alalım dersin
ben bilirim havanın satılmadığını
otursak falan filan derken
sokağın köşesini dönmüşüz
saatçiye beş var
kapalıdır bugün
Allah tan pazar
elimi bırakıp
kendi başına yürümek
ufaktan bir tirip
her zamanki gibi
anlamsız anların konusu
hayatı başlardık konuşmaya
ara verirdik sohbete
balıkçıdan balık seçerken
sen yeşillikleri seçerdin
torbalar sallanmaya başlayınca
ayaklarda evin yolunu tutardı
haberler yemek molası dizi
yatardık sessizce geceye
hiç biz yokmuşuz gibi
biterdi kendiliğinden gün
güne merhaba demek için
açılan gözlerde bir boşluk
sen yoksun o günün içinde
gitmeseydin diyorum
hayatın yalanlarıyla yaşardık
kendimizce doğru saydığımız
cevaplara inanarak ikimiz
gitmeseydin eğer
hikayede yalanda doğruda
sende biterdi bu sabahki
keyf kahvesinden yudumlarken.
şa.29-05-16