Rüzgâr dün bir hoş
Yaprağı sevdi
Çiçeği koparmadı
Oysa çalıyla ne çok boğuşmuş
Ağacın vardı bir derdi
Bir kolu ağrıyıp durmuş
Zoraki eğilip selam verdi


Kuşlar tek bir dala konmuş
Hazan için erkendi
İki esmeye aldıran olmadı
Sanki bir tanesi küsüp kaçıverdi
Nisan bile onu sarmadı


Bulut o gün sarhoş
Hani gri yüzlü bir devdi
Nedense çok ağladı
Gökyüzü dar geldi
Uzaklara umut bağladı
Oysa koca üç gün buluşmuş

O yıldız yufka yürekliydi
Güneş bir ara sormuş
O gece son kez parladı
Sanki bir avuca düşüverdi
Hani bir daha zor toparladı

Şehir o akşam yorulmuş
Kimileri bahardan dedi
Etrafa bir şey yayılmadı
Porsuk durulmuştu
Salyangozlar sayılmadı
Toprağına yağmur değdi

Yine de içi burulmuş
Caddeleri biri gezindi
Her köşesi sokağı arandı
Sanki o sessizce ayrılıverdi
Boşu boşuna saçlar tarandı

Dr.süreyya Burak önder