17
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
3632
Okunma

Bir ayağı çukurdaydı belki de...
Ağır bir tokat yerken evladından,
Şâşâlı gençliği tıpkı bir film şeridi misâli,
Geçiverdi gözleri önünden...
Âdeti değiştirdi artık Tanzimat.
Babası gibi giyindiği hâlde,
Onun gibi konuşmadı...
Babasından aldığı hazîneyi,
Onun gibi harcamadı.
Başkalarına gözü düştü...
Başka mekanlara üşüştü...
Bıraktı söz oyunlarını,
Vazgeçti hüsn-ü ta’lilden,
Tecâhül-ü Ârif de neymiş,
Etkilenmedi derinden...
Devâm edecektir...
Mustafâ KILIÇBAY