Bir deniz düşünürüm,
İçinde firtınalar barındıran.
Vurgun yemiş duygularla...
Isıtır üşüyen yalnızlıklarımı.

Ay ağlamaklı bu gece.
Bir fırtına kopacak sessiz, sedasız.
Dipsiz karanlığa çemkirecek bir ışık,
denizler yitirirken mavisini.

Bir damla kan vuracak dibe,
tutsak yalnızlıkların,
her titrek yüreğinde.

Bir yelken açılır uzaktan,
üstelik arsız,
pervasız! Yakamoz ışığında.

Alıp başını gitmek vardı,
yalnız,
yanlış hesapları döndürdü,
deniz dibinde boğulan ruhum.

Süpürür azgın dalgalar,
silik bütün hatıralarımı.
İç içe geçer bütün halkalar...
yutar sahtekar kadınlarımı.

Hayvandan beter inatlarını,
vuracak sahillerine;
Deniz!
Ve üstelik,
her kokuşmuş kahpelerin,
tufanı olacak
azgın iliklerinde.

Düşlerinde uyanırım her gece.
Şehirsiz, sesiz denizlerin.
Ben denizlere aitim,
ya!
Ya sen?
.............
K.Kurultay