VAR

benim de bazen’lerim var
bazen yağmadan kirpiklerime gürlediğim
bazen kara bulutlarla içime yağdırdığım
bazen içime delice estirdiğim
bazen ılgıt ılgıt
bazen fırtınalarla yonttuğum bazen

iyiki’lerim var
rengarek gökkuşağı gibi
iyi ki seni tanıdım
iyiki seni sevdim
uğrunda ne değerler yitirerek
içimde
seni değerli kıldığım iyiki’lerim
iyi ki hayatımdasın dediğim iyi kilerim

keşke’lerim var
tevazuyla boyun eğdiğim
ama asla içime sindiremediğim
kırılıp
dökülüp
incindiğim
keşke yıllar önce tanısaydım
keşke o da sevseydi beni
keşke benim sevdiğim kadar sevseydi
keşke yüreğinde yer açsaydı
ben gibi dediğim keşke’lerim

rağmen’lerim var
rağmen’lerle kabullendiğim
herşeye rağmen tanıdığım
herşeye rağmen aşkı tattığım
gerçeklerine rağmen yalnızlığıma
o kutsi aşkı katık yaptığım rağmen’lerim

çaresizliğim var
düştüğünde çaresizliğe
kendimce çare aradığım
yokluğun gibi
uzaklığın gibi
araf’ta yönümü tayin edemediğim çaresizliğim

bir de boyun büküşüm var
ki
görsen sensizliğimi
yanardı için

omzuma düşer başım
iç geçirir
kahreder
adına kader der
bir daha boyun bükerim
anla beni
ben gibi boyun eğmişliğim var

Efkan ÖTGÜN