5
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
1013
Okunma
bir yağmur gibi değildi
ama sırılsıklamdı gözlerimin içinde umutlar
ve kırık dökük..
gecede yıldızlar gibi
denizde Mavi gibi bir kalabalıktı bu kent,
ben Martılar kadar yalnız...
gökte güneşti belki aydınlatan günü...
ben güneş’siz, ay’sız, yıldız’sız bir gök kadar karanlık..
bulutlar mesken eylemişti göğü
rüzgâr alabildiğine usul
ama içimi parçalayacak bir hırçınlıkta çarpıyordu
-kesercesine nefesimi-
ciğerimin en derinine..
caddelerde yol boyu ağaçlar yaprak döküyordu
dökülüyordum bende sarı, solgun...
Eylül gibi bir şeydi işte yokluğun,
hüzün ve sevda dolu..
hep Eylül kaldı içim..
5.0
100% (5)
Cevap Yaz