Doğma gün üstüme doğma ey
bu gece bu karanlık kör etti
açmaz artık ışık açmaz gözlerimi
ne ağalayacak göz ne acınacak yürek
dermanım takatım feri feryadım tükendi
her ocakta yas her evde dul yetim
ağzını aç toprak olma bu kadar ketum
dön ejderhaya ağzından taşsın alevin

ey sesim soluğum çığlığım
hangi sağır sultan duymaz seni
hangi dağ dağılıp serilmez ayağına
hangi gök yırtılıp dökülmez üstüne
sevgililer sarılıp uyumuş toprağına
sen ufkun kızılında yatan şafak
hangi sonsuz uykudasın uyan kalk
dön kendine bıraktığın hatırana bak

sor ekmeğin zahmeti suyun hatırı
kurudu dal çiçek ekin eğmiş boynunu
ey kutsal sevgili haram et gül koynunu
bedensiz kefensiz ölümlerin taziye evi
hangi kuvvet kaldırsın acının ağırlığını
sen avucunda göz yaşı biktirip içen çocuk
karanlığın mezarı başında yıldız sayan kadın
hangi dua ile hangi nişani taktın dilek ağacına

Ahmet Coşkun