VEREN EL

Veren el ne güzel aşkla verince;
Veren el gösteriş olunca hazin...
Veren el gizlidir hal hatır sorsa
Veren el şöhretli gelince hazin...

Veren el şevkatli cömerttir önce,
Veren el ihtiyaç geçer verince,
Veren el düşünür hali görünce
Veren el kalp kırar gülünce hazin...

Veren el verirken bir gören olmaz,
Veren el kabadır bir hayrı kalmaz,
Veren el uyanık gaflete dalmaz
Veren el bir kendi bulunca hazin...

Veren el verdikçe Hakk’ı düşünür,
Veren el verirken bir çıkar görür,
Veren el ardına bakmadan yürür
Veren el edebi silince hazin...

Veren el çalışır verir kendinden,
Veren el can gider verse canından,
Veren el merhamet eder her yandan
Veren el kibirle kalınca hazin...

Veren el topraktır üretim yeri,
Veren el konuşur ileri geri,
Veren el verdikçe artar değeri
Veren el gaflete dalınca hazin...

Veren el beklemez verse karşılık,
Veren el söz söyler hem de karışık,
Veren el üzmeden vermeye aşık
Veren el kul hakkı çalınca hazin...

Veren el paylaşır insanca hepten,
Veren el zor verir pekmezi küpten,
Veren el alacak düşer hesaptan
Veren el kırk kere bölünce hazin...

Veren el güldürür garipte yüzü,
Veren el taş gibi ağırdır sözü,
Veren el verdikçe nur saçar özü
Veren el ilk elde yılınca hazin...

Veren el naziktir, kibardır, hassas,
Veren el şımarır yapar ihtiras,
Veren el der ki her şey Hakk’ın esas
Veren el kaz gibi yolunca hazin.

Veren el bir derya Ressam Halil bak,
Veren el ar edep insanlık uzak,
Veren el sarılır aşkla sımsıcak
Veren el gururdan solunca hazin...

Halil GÜLEL
Düsseldorf / 14.05.2016
(İnsan Var)