11
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1517
Okunma

yazdığım ikinci şiirdi sanırım... kendime yazdığım şiirin ardından bunu yazmış olmalıyım. ibrahim sadri etkisinde yazmışım belliki. şimdi tam hatırlamıyorum ama belli.
zaten hayatım boyunca şiir okumadım. bana şiiri sevdiren değil de bende şiire dair birşeyler olduğunu ortaya çıkaran ibrahim sadridir... babam şairin kasedini alıp dinlememiş olsaydı ben çocukken belkide şiir hakkında hiçbir fikrim olmayacaktı...
evet biraz özenti, belki kimine göre çalıntı bi şiir ama benim işte duygusal anlamda ilk şiirim ve ben ilk şiirimde birilerine özendiğim halde mutluyum. bir yerden başlamak gerekir öyle değil mi :)
ALT TARAFI
Gitmiştin ya hani
Hatırlar mısın? Ağlarken ben
Gitmiştin ya hani
Beni yıkıp umutlarımı koparıp
Halbuki ne zorluklarla yeşermişti
Yıllar önce hayata küsen umutlarım
Yıllar önce boynunu büken
güven çiçeklerim...
Tam yeniden yeşermişken
Nasılda acımadan bastın üzerine
Nasılda soldurdun o güzelim
O narin sevgi çiçeklerini
Gittin ya hani
Hani benim gözüm yaşlı
Hani kalbim kırık
Hani kayıp umutlarım
Gittin ya hani
Bir daha dönmemek üzere
Başkasının oldun ya hani
Başkasını sevdin ya
pekte koymadı bana
Pekte koymadı işte gidişin
Üzülmedim de zaten
Ağlamadım da!
Hem neden ağlayacakmışım ki!
Alt tarafı rüyalarımı götürmüştün
Hayatımın renklerini, yaşama sevincimi
Hep gülen çılgın kızı alıp götürmüştün
Benliğimi yıkmıştın alt tarafı
Ne olacaktı ki sanki
Sadece artık rüyalar yoktu
Bundan sonra renkler olmayacaktı
Alt tarafı siyah-beyaz yaşayacaktım hayatı
Eski Türk filmi gibi tıpkı!
Birlikte izleyip ağladığımız
Aşkımıza benzettiğimiz
Hep hayranlıkla izlediğimiz
O eski Türk filmleri gibi işte
Siyah ve Beyaz
Ama bir fark var
Sen yoksun bu kez
Sadece ben varım bu filmde
Sadece renksiz rüyalar
Ve üzerine basılmış birkaç sevgi kırıntısı…
Minecan
16.11.2005