ahh Rosalinda
kokusunda yıkandığım gül bahçem
içime çekip çekip te bırakamadığım nefesim



rüzgarsız uçurumdun yangınlarımda
kavrulan çöl bedenimde açan tek kırmızı gonca
ve ihtiraslı bir flamenkoydun dudaklarımdaki kıvrımlarda



günahım
sevabım
ciğerime yudum yudum sızan aşk şarabımdın



kırmızının her tonuydu rakkase gelişin
rüzgarına savruk ak bir bulut olmasaydı gidişin



bil ki gittiğin uzağım
ve bil ki gittiğin hiçbir uzak alışamadı yokluğuna

.
...
.

kimsesiz kıyılara ağlayan denizim bu aralar
uzandığım tüm yeminler çıplak gecem gibi



bir elim kül rengi papatyalar vadisi
bir elim susuz toprak



nefesime takılır taklasız bir güvercin
adressiz tüm gitmeler kadar kanattır yalnızlığım



tenimde güneşin sancısı
gecemde süpürülesi güz kırığı düşler



kuytusuna ömrümü yasladığım şehir kadar yorgunum
yorgunum makyajı akmış tüm fahişeler kadar

.
...
.

elveda
gözlerimde asılı salıncaksız park
yara bere dizimdeki çocukluk



adını bilmediğim yıldızlar
ve sonu gelmeyen masallar size de elveda



dibini resmettikçe bir yudum daha dertleştiğim şişeler
kendimizden göç edişlerimizin alnımıza bıraktığı izler
ve adam gibi çıktığımız tüm yollardaki adamlıktan çıkışlarımız elveda



elveda
damlayan her masum kanda boğulduğum insanlığım
anaların ağıtlara sarılı her haykırışında sağırlaşan insafsızlık
ve her makamdan alayına küfrettiğim insansızlık size de elveda…









ilhanaşıcımayısikibinonaltı