GEREKSİZE AĞLAMADIM

Bu günüme kadar başı dik yaşadım
Hesabını veremeyeceğim bir şey yapmadım
Vicdan azabı duyacağım bir geçmişim yok şükür
Devamlı doğru olanı söyledim
Ve gerçeği yaşadım
Pişmanlık duyacağım mazim yok
Geriye dönük keşkem olmadı
Çıktığım vicdan duruşmalarında berat ettim
Karşımdaki insana göre değil hislerimle yaşadım
Sevmediğimi söyledim, seviyormuş gibi yapmadım
Yeri geldiğinde siktir çekmesini bildim alayına
Asla birini severken karşılığını beklemedim
Değersizden, itten, kopuktan dost edinmedim
Dostluğuma değer biçmedim
Sevgime ise hiçbir zaman sınır çizmedim
Sevgilerim ölümüne oldu, mezara kadar derler ya
Bitirdiysem hasret çekmedim, yokluğunu hissetmedim
Kırıldığım oldu da kırdığım olmadı mı?
Oldu tabi, özür dilemesini bildim, af diledim
Ağlayanı gördüğümde gözünün yaşını sildim
Hata yapanı da affettim
Şerefsizin yüzüne tükürdüm
Sövdüm anasına , avradına kiminin
Bana salak diyen de olmuştur içinden
Ama aldanmadım, öyle düşünenler yanlışta aslında
Ben çok şey kaybettim belki
İnsanları kazandım, güvenlerini, sevgilerini
Zamanı geldiğinde vazgeçmeyi bildim
Yalnız geldiğim dünyadan, tek başıma gideceğimi
Hiç unutmadım, salladım hayatı çoğu zaman
Dünyaya bel bağlamadım, gereksize ağlamadım.

İSMAİL MALATYA