Kış kara kalem çizmişti
Utangaç siyah laleyi
Kardelenle zor bakışmıştık
Demli çay üstüne kahve
Masada bardaklar dizilmişti
Güneş kucaklarken tepeyi
Unutulmazdı o sahne
güya beyaz bir sayfa açmıştık
garip ruhum hani ezilmişti
O ara yaprakla haşır neşirdin
Dalı incitmedin Allah var
Nedense yine bir bahane
Sensiz resim çekinmiştik
Hani sen değişirdin
Eski dostum rüzgâr


Niyeyse gelin güveyi
Koca denizde bir telaş
Sürükleniyordu köhne
Ufuk meraklısı yaşlı tekneyi
Hepimiz çocuk zannetmiştik
Ağları bile salaş
Bir kez ulaşsa neyse
Hangimiz serabı yakalamıştık
Kenara kaçışmıştı kürek
O kızıl sürünmüş mehtap
Yerini alırken yavaş yavaş
Hala atıyordu ya bu yürek
Öyle böyle oyalamıştık
O sıra bulut peşindeydin
Halin perişan bitap
Malum yağmur çilesi
hanin seninle anlaşmıştık
Ayağı kuma bir deyse
Bilirim istesen yetişirdin
Gece akıllara özlem sokar
Yıldızların nedense o acelesi
Hani sen erişirdin
Dağlar yolunu kesse
Aziz dostum rüzgâr

Bir kez bile yoksun albümde
Ne büyük laf etmiştin
Hatırlarsın Haleyi
Güya bir ayrılık ölümde
Döner birgün demiştin
Şimdi sessiz sedasız bu hane
Elimde bir kaç fotoğraf eskisi
Üç beş şiir yoldaşım
Şairlere her güz şahane
Sağım solum yıkılmaz duvar
Kuşlar nasılsa bulur güneyi
Bir kez çerçevede ol arkadaşım
Sen kadim dostumsun rüzgâr
Öğrendim artık vaz geçmeyi
Hala umutsuz ya bu bakışım


dr.süreyya burak önder