Sana sadık kölenin sırtına yük vurulmaz
Gün doğunca yıldızlar batar bezirgan başı
Çek kırbacı üstümden yaralarım sarılmaz
Bir gün sönük ocağım tüter bezirgan başı

Ömür bir hazinedir atılmaz yazı tura
Gönül sırça saraydır vurulmaz dura dura
Düşman bile hançeri saplamaz şah damara
Kanlı ellerini çek yeter bezirgan başı

Çıplak ayaklarımla aşka doğru koşarım
Sırtımda sevda yükü omuzlamış taşırım
Yüküm cevahir benim nice dağlar aşarım
Yatağımda aslanlar yatar bezirgan başı

Tenime dokunduğun her noktayı kestirdim
Çektirdiğin acıyı isyanım’la bastırdım
Dilimi lal etmişim mahşere’dek susturdum
Hayrını gör ahımın tutar bezirgan başı

Kıracak ustam öldü kolum bağlı zincire
Zor’la nefes alırım unutma yaz bir yere
Ölüme rest çekmişim baş kaldırdım kadere
Ok at gönlüm sapını yutar bezirgan başı

Özgürlüğün güneşi kapatılmaz zindana
Yüreği harman yiğit doğurmuyor her ana
Güleser’in vurgunu geri dönecek sana
Bil ki yedi ceddini satar bezirgan başı

GÜLESER YORULMAZ