2
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
496
Okunma
ayağımızın dibinde atamadığımız adım
sinsice bittiği yerdeyiz hiç bir şeyin
öylesine çoğul
öylesine çok bilinmeyenli
ayrılığın katsayısındaki çarpanlarımız
yürek artık ıssız
yürek üzünce dönük
sakındığımız söylemlerde
bitmek korkusunun uçuk izi
ne bitirdi ki bizi
kim susturdu iç sesimizi ...
öfke kırmızının değişiminde
öfke taşırıyor kanı
tek kişilik tangoların morunda
dolaşıyor adımlar
el değmeden...sarımsız
sokuluyor salgını gitmelerin
gitarların tellerine
yüzün niye gömük ellerine
parmağında neyin izi
ne bitirdi ki bizi
kim susturdu iç sesimizi....
Demir MUTLUGİL
5.0
100% (1)
Cevap Yaz