HIRSIZ

Keşke çalsaydın milyonlarımı
Bir anlık üzüntü, karakol, polis falan filan
Derdim hırsız bağışladı canımı
Tesellim olurdu, önce can gerisi yalan

Bilrmisin en büyük hırsızın sen olduğunu
Öyle bir şey çaldın ki sen
İpotek ettin düşüncelerimi
Hadi be kur mahkemeni
Aya yıldızlara mı anlatayım derdimi
Kime şikayet edeyim çaldığın gecelerimi
Söyle var mı bildiğin bir mahkeme
Söyle başı boş gezdiğim sokaklar mı yargılayacak seni
Burun kıvırman, küçümsemen mi olacak mahkemede savcı
Sanmaki kimsesizim, çulsuz bir garibim
Meyhanelerde adınla içtğim kadehler gönüllü avukatım
Sabahın köründe, esen yellerde
kokularını beklediğim tepeler yeminli şahidim
Ama bilirim ki
Para, pul, şöhret olacak hakimin.
Eğer ki olsaydı mahkemede hakim şiirlerim
Tutuklayıp mahkum ederdi seni
Göğüs kafesime benim


Ah be gönül hırsızı
Velhasıl;
Çalan sen
Müebbete mahkum olan ben.

Davut Tunçbilek/Keskin