Yorgunum Anne.
Duyamayacağın kadar
Avazım çıkar sessiz çığlıklarımda
Dağlar omuzlarıma misafir Anne.

Bitkinim Anne
Yollar kadar
Yıllar kadar
Ben kadar

Yağmurum Anne.
İçime akarken kızılırmak
Çoruh olur nefesim
Sessizliğim Everest.

Güneşim Anne.
Her aynaya bakışımda
Lav püskürür gözlerimden
Alevler yanaklarımda mühür.

Küskünüm Anne.
Sensizliğe
Bensizliğe
Avaz avaz sessizliğime

Durgunum Anne.
Bozuk saatler gibi
Titreyen mum gibi
Dün gibi

Solgunum Anne.
Olmayan bahçem de
Açmayan gül
Ötmeyen bülbül gibi.

Vurgunum Anne.
Bir gece vakti
Tan ağarır gibi
Karasında bulutların

Ben kimim Anne.
Adım sanım yerim yurdum
Yaşım kaç yıllar yorgun
Bir kimlik ten ibaret

Nefes almak sa yaşamak
Şükür
Yürüyorum duyuyorum görüyorum
Sen üzülme Anne
BEN YAŞARKEN HER GÜN ÖLÜYORUM.

Ufuk Çizgisi Okuyan Tek Yürek/ Orhangazi/ BURSA 13/05/2016