Bahar ile birlikte, buram buram aşk kokan
Şiirler yazdım sana, okuyup ta gül diye
Sevda değdiyse eğer, delirmelidir o kan
İsmin aşkın şalında, sevdiğimi bil diye

Mayısta güleceğim, diyordun ya nisanda
Perçinle şu aşkımı, bâde içeyim sun da
Berceste, şah dizede, adın geçtiği anda
Ben seninle mutluyum, sen de mutlu ol diye

Seven bütün insanlar, unutmalı firağı
Aşktan yanmakta amaç, görülmeyen çerağı
Huzur mutluluk sarsın, sevdalanmış yüreği
Haykırsın sevdiğini, her sevdalı dil diye

Ocak, Şubat, Mart, Nisan, günlerini saydım ya
Sen bir güneş olmuştun, hani ben de ay’dım ya
Gittik kır kahvesinde, omuzuna koydum ya
Bana soruyormuşsun, nerde benim, şal diye

Gönül bahçelerinde, kulaklarım çınlarken
Gecenin bir vaktinde, şarkıları dinlerken
Bu şarkı benim olsun, sonra ki senin derken
Sormana gerek var mı, açalım mı fal diye

Seviyorsa bir yürek, sevdayı kuşanmalı
Özgür kalmalı duygu, zincirden boşanmalı
Dünler, dünde kalmalı, bu günler yaşanmalı
Görmesen de bilirsin, bu nasıl bir hâl diye

Öyle tatlı ve hoş ki, hani biraz da, semra
Tüm sevgi sözcükleri, benim için müberra
Lüzumsuz usanmadan, bunca şiirden sonra
Vermeli bir öpücük, bergüzarım al diye

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ

ETEK YAZILARI

FİRAK: Ayrılık, ayrılış
ÇERAĞ: 1. Mum, kandil, lamba vb. ışık veren araç, çırağ. 2. Işık, çırağ.
SEMRA: Esmer
MÜBERRA: Temize çıkmış, aklanmış