’’..Vay dünya dünya fanisin dünya
Vay dünya dünya yalansın dünya
Can ile cananı alansın dünya.’’....
Elleri goynundaydı hep alimin
üst dudağında iki arpacık
gözünün birini düşürür
gülümseyerek gonuşurdu
anigim ve nanigim derdi
emektardı alim
en son öküzleri o sattı
en son sabanı galdırıp atan
gapısına at bağlamadan
motora hayran olmuştu
Kösnülerin ırızkını paylaşır
çıhın çıhın gosgocu dağıtırdı
ineklerin guzlacı olduğunu bilir
üç aylık dana garnında
haydi gözüğüz aydın nanigim derdi
duvar diblerinde güneşlenir
ayrandan pilavdan başka yemezdi
32 dişinde tek bir gararmış yoktu
hepisi sapa sağlam inci gibiydi
yazın çütce cubukta
gışın cağlar elde
yün çoraplar örerdi
sessizdi alim
onun dünyasında
küfür yohtu
galbi temizdi
dos doğru yolda yürür
her adımında bismillah derdi
en son gödüğümde
alim çoh perişandı
tanıdın mı ? beni dedim
zor bela sesimden tanıdı
alim ki ;
dağdan odun söker
şafak vakti gapıya yıkardı
herkes şaşardı ne zaman getti
ne zaman geldi diye
Marabaydı alim
Ali efendinin gapısında
ömür çürütmüştü
elleri ,yanakları anlı
bir destan gibi
bütün çileler ,çileli günler
hepsi şifresiz yazılıydı
bilen bilir
okuyan okurdu
gitti alim getti
ebedi getti
ışıklar içinde yat
emi alim
’’..Vay dünya dünya fanisin dünya
Vay dünya dünya yalansın dünya
Can ile cananı alansın dünya.’’..........a.a