Sen gelince aklıma bazen
Kuruyor yağmursuz topraklar
Kaptansız tekneyim alabora oldu dalgalar
Sen düşlediğim liman
yolcusu olmayan
Bir beyaz mendil sallayan
Geri gelecek umuduyla
gözyaşlarına boğulan
Bekle olurmu aksi hırçın dalgalar almazsa beni
Günleri yuttukça hortum
Seni özlerken yorgun düşlerimde
Seni bulamam diye
Her sabahın doğuşundan
Her gecenin batışından korktum
Sen sessiz bekleyişim
yolcusu olmayan liman
Yüreğimin özlemle attığına inan
Yeşerdikçe ölü toprağında fidan
Sen sarılacak bir dal
Ve sen sığınacak son liman
yolcusu olmayan.




Servet Konaçoğlu