özlemek oldu adın
aklıma her düşüşünde içim geçiyor ömrüm gibi…




bakışların diyorum
hani gözlerime değdirdiğin her çoklukta harf harf azaldığım
hani hiç bir şiire
hiç bir şehire benzemeyen bakışların




bir sağanağa çölü anlatamam
hiç bir stradivarius çığlığı da söndüremez tutuşan zindanlarımı
en iyisi mi
sen yinede kıvrıl ruhuma




her ne kadar genzim yansa da
bir cigara ucunda içime çekerim zamanı
parmaklarım ölse de bir alfabe mezarlığında
ben yinede yazamam pervasızca ağzıma her geleni




üşür deniz kirpiklerimin ucunda
yalaz bir sancı okşar tenimi arsızca
maktül olmaya doğmuş bir gece
ve cebimde bir düş bozumu daha




özlemek oldu adın
aklıma her düşüşünde içim geçiyor ömrüm gibi




gözlerinden bir damla yaş içsem
kırılır dudağımdaki tüm renklerin yalnızlığı
gökkuşağı vurulur iklimsiz
gidişinle güzlenir dört mevsim




anladım ki
zamansız bir kadın doğdu içime
ve kimliksiz bir adam öldü sessizce…











ilhanaşıcımayısikibinonaltı

Stradivarius bir kemandır ve ses, işçilik gibi nitelikleri nedeniyle çok özel, benzeri olmayan üstün ve mükemmel bir üründür