Kandili yaktım
Bilsen öyle hoş öyle hoş ki
Ben kandille karanlığı yırtan adamım
Hadi canın oradan demiş olsan bile
Demiş olsan bile kabul etmem
Bir canın var o sana lazım


Uyandığında
Beni hatırladım mı hiç
Yokluğunda seni andığım kadar
Birazcık olsa bire azıcık
Minnacık mini
Mini güzel gösterir bazen
Mini diye yazdım da
Komşumun kızı İkra
Rıza emce derken duymalıydın
Görmeliydin yüzünü
Seni düşünürken sahte tapu idi sanki
Yokluğundan cebime kattığım
Görünmeyen gibi bir şeysin
Oysa çiçekler
Oysa kuşlar
Peteğe konan sinekler capcanlıydı o an
Çiz resmini bütün sevdiğin harflerden
Sana aşkı öğretecek biri var
Yokluğunda seni
Dokunmadan


Ya uyursan
Bütün merak konusu şimdi
Yokluğunda uzadıkça uzuyor her şey
Yol de dal de ne dersen de kabul de tamam
Dün deliyim seninle doluyum demiştim
Biliyorum geldin gittin kaldın
Uyanıksın öyle der kuşlar
Ben ise yokluğuna
Uyuyorum
Senin sevgin ile
Hadi sana iyi geceler
Üzülme yarın yine sende varım
Leyla Mecnun bilmem seni tanırım
Ya açtıralım yıldızları güneşi ay ışığını
Aşk ile dünyayı ters döndürelim
Ya dan sonra
Aklımda toprak taş bulut ne varsa
Hayatıma hayatından sarmal duygularla
Hadi gel olduğun yere buluşalım
Bir el tavla atalım
Kim yenilirse yenilsin
Biz kazanırız hem bir anımız olur
Seni yaşarken seni yaşıyorken
Kök gibi saçak gibi gibi gibi
Tavla gibi değil
Velhasıl
Saçaklarım dan değil saçlarımdan
Sana uçurduğum martılar var benim
Senden bana uçanlar gibi
Mısralara yuvalanan.