defter arasında bir gül olup kurudum
yıllar geçti unutuldum
iki kapılı bir zindana atıldım
kapakların arasına kapatıldım
bir anlık tebessüm oldu sadece
ama bayağı,etraflıca
ben beklerken günlerce
başıma sevda ağlara atıldı
ben yoruldum,ben kurudum
habersiz ölürüm burada
nefes alıyorum satır aralarında ama nefessiz
çıtım çıkmıyor o kadar sessiz






bir aşk gelir biri gider deme
hepimiz birer yaprağız
belki biçimimiz aynı
belki de renktaşız
ama bir elde beş parmağız
beşi de ayrı olur
hepimiz farklıyız
ben burada çok umut öldürdüm
çok tünemeye çalışan oldu
belki okunmaz bir metine denk geldim
harflere çok doydum
meşrulaştı her şey
cahilliğin yapı taşlarına dokundum
ve en içeriden vuruldum
baş köşede begonya çiçekleri
tanırım hepsini
cahillik işte dedim ya
yakacağım artık bu yeri
ulaşabilsem sana
ah bir ses edebilsem
ayrılık gidene değil kalana dokunuyor
ah bir anlatabilsem




N
E
R
E
D
E
N



Ö
L
Ü
Y
O
R
U
Z..