Anılarımı anlatmaya değermi bilemem
Bazı yaşanan olayları belkide silemem
Acılarım ve ağrılarım fazlayken gülemem
Ben kaderime göre yaşayıp gidiyorum

Bir nehir değilim; devamlı akacak
Bir ateş değilim; biryerleri yakacak
Bir kartal değilim; gökyüzünden bakacak
Sonuçta bende bir insanım; hatam olabilir

Bir gül sevdim amma; dikeni bolmuş
Gönlümdeki açan çiçeklerde solmuş
Yüreğime zaman zaman acılar dolmuş
Hayat okulunda ben kaderimi okuyorum

Bir sevgiyle derin muhabbet ararken
Bir umut ektim; susuz çöllere
Gönül yarası eklendi, çileli kaderime
Yapayalnız kalmış halde; kaderimi okuyorum

Parçalanmış defterlerimin arasında
Bir demet şiir dizesinde geziniyorum
Aslında kelimeler ve satırlar arasındayım
Hayatımın bir parçasıyla; kaderimi okuyorum

Hayat okulunda bir tuhaf yalnızlıktayım
Sevdiklerime hem yakınım; hem uzaktayım
Sanki kaderimle beraber apayrı tuzaktayım
Yazılarımla tekrardan; kaderimi okuyorum