ninnileri tutsak bir şehir büyüttüm kollarımda
tüm masalları ve salıncakları katık ettim
adım adım sokak oldu ardı sıra nefesim
ölüydü güvercinlerim meydanlar dolusu



vuruldu demir alamadığım tüm limanlar
tüm seferleri sen bildiğim sarhoşluğumda
dalga olup akıverdim kendimce göklere
denizimi de vurdular mavisini de



bilemedim
tüm çocuklar gibi gökkuşağına kanacağımı
oysa tüm renkleri sen sanmıştım



tüm gitmeleri dağlara
tüm dikenleri de güle böldüm



bacasızdı evim
kerpiçti dilim
penceresiz bir sardunyaydı güneşim



ahh sevgili
gitmelerim kalmaktır bilirsin

ki ben
kaçamak her bakışı
her bakışta bir o kadar sende kalışı
göz göre göre aldanışı
ve her seferinde bile bile yanışı hep sende sevdim



bir yudum ver hayat
tam da göz bebeğinden
bana kekremsi bakmayı da bırak
nefesim salkım salkım asma kokuyorken…







ilhanaşıcınisanikibinonaltı