GÖNÜL

Yandığın yetmez mi? Sön artık gönül
Narı sana dokunmaz ne iştir gönül,
Yar dediğin sana yar olmuyorsa;
Ardın sıra koşma dur artık gönül.

Naçar kalma etrafın hep güzel dolu,
Derin uykundan uyan ey gönül!
Sev bir Hak için bir güzel gülü;
Banane onlardan deme be gönül.

Sana kıymet veren gelirse birgün,
Olmaz deme sev sev deli gönül,
Seveni sevmemek inkara girer;
Hakkın huzuruna çıkaman gönül.

Sen sevgi ehlisin seversin güzel,
Çirkini yabana at hadi gönül,
Yetti döktürdüğün bana da gazel;
Seveni bulursan bırakma gönül.

Çıra gibi yandın umursamazsın,
Şu figanımı da hiç mi duymazsın?
Vallahi bir dirhem akıllanmazsın,
Konduğun gülden uç artık gönül.


Gel Artık Bana

Yaktım firkatimi buldum özümü,
Her insanda var olan hal imiş,
O özü yar sende de gördüm,
Bülbülün güle yandığı gibi;
Yanarım sevdiğim gel artık bana.

İnsan dediğin bir beşeri adem,
Onun hakikati özünde yaşar,
O hakikati sende de gördüm,
Sevda dediğin gönülde yaşar;

Gönüldesin yar gel artık bana.
Gönül çıradan farksız yanıyor,
Kıymet görmezse çok güceniyor,
Yarim gel diye figan ediyor;
Candasın sevdiğim gel artık bana.

YIKMA GÖNLÜMÜ

Sevdan ile geçiyorum serimden,
Seni sevdim anla bu halimden,
Çıkmaz oldun inan ki aklımdan;
Cevher gördüm hakikat özünden.

Tatlı dil olalım kırmayasın cânımı,
Sana bildirdiğim bu sevdalı hâlımı,
Alem duysa divane der sevdiğim;
Gel bir olalım yakma bu canımı.

Gel girelim hak yuvamıza birlikte,
Aşk ile meşk edelim seninle,
Yer veresin o güzelim gönlünde;
Yıkma gönlümü bir olayım seninle.

Gel naçar koyma sen bu yarini,
Bilemedim yarim hiç ahvalini,
Sevdan ile pervane halimi;
Gör sevdiğim de yıkma gönlümü.

SEV YETER

Aşk denir mi bitene püf değince yitene?
Aşkmıdır biten hoşnutluk mu? Sor yeter,
İnsan mı aşkta aşk mı insanda? Gör yeter,
Aşk verendedir ve verendir aşk bil yeter!
Tadan bilir elbet ya doyum da olmaz aşka
Güman olsanda yardan aşıksan o yeter.
Çetin olur sınavı gücün yoksa sev yeter.


CENGİM

Tunçtan sağlamdır kalkanım iman,
Silahım türklüğüm varlığım hak için benim,
Gönlümdeki gülün koruyucusu hak,
Şu ettiğim secde hak için benim.
Ne zindan sindirir ne top tüfek,
Yürüdüğüm yol turana benim,
Eğilmez başım eğilmez kula;
Cengim hep küffara benim.

TÜKÜRME

Dört bir yan kibir dolmuş,
Şu insan nefse doymuş,
Boş vermiş akıbeti;
Dünya ya dalıp kalmış.
Büyüklenmek meziyet,
Hiç mi olmaz haysiyet,
Dün yaptığın inkar et,
Her yanı yalan sarmış.

Sorsan ayrı gayrı yok derler,
Hak desen benim ki haktır,
Onun ki yanlış derler;
Birlik hepten bozulmuş.

Takva sahibiyim der,
Öbürü ilmim var der,
Çıkar varsa severler;
Her yanı riya sarmış.

Neyin varsa çok öğünme,
Gurur başkadır gerinme,
Alim sende söylenme;
Sen çekirdek isen
Onlar kabuğun tükürme

Ali Aşkın Kurt