2
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1428
Okunma
Yokluğuna alışmak ne mümkün gülüm
Yanıyor içim, dışım dinmiyor aşk sızım
Sensizliğe hapsolmuşum yokluğunla
Yüreğime vurulmuşken prangaların
Sonu olmayan mapus damlarındayım
Tek tesellim varlığını hissetmekse gülüm
Bile bile yokluğuna nasıl dayanırım
Sen hayalime düşen aşksız sevgilim
Hayallerle gerçek arasında bir yerdesin
Bir bakıyorum varsın
Bir iç geçiriyorum hani yoksun gülüm
Dünyama serap olup akmışken
Anladım ki varlığından çok yokluğun zulüm
Ne varlığın huzur veriyor
Ne de yokluğunda sanma ki mutluyum gülüm
Hangi dönülmez girdabın içine soktun beni sevgilim
Yanıyor içim, sönmüyor ateşim, beterden daha beter oldum
Viraneye dönmüş, yanmış, yıkılmış bir han gibiyken
Senli sensizliğe tutsak ettin sanki sevda gülüm…
İlhan Koruyucu
5.0
100% (3)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz